“Door opname mijn toekomst terug”
Johan (24) was zijn levenslust kwijt. Door opname in de kliniek en neuropsychologisch onderzoek begrijpt hij beter wie hij is en voelt hij zich weer een volwaardig mens.
“Ik vond het spannend om de stap te nemen om opgenomen te worden. Ik wilde geen hulp en kon geen keuzes meer maken. Ik zat zover vast in mijn eigen wereld dat ik niet meer kon voelen wat ik wilde of nodig had. Mijn levenslust was weg. Mijn behandelaren hebben de knoop doorgehakt, omdat ze graag beter wilden begrijpen wat er met mij aan de hand was. Voor de juiste behandeling wilden ze weten waar mijn depressieve stemming mee te maken had en hoe ze me weer konden bereiken. Uiteindelijk heb ik daar mee ingestemd omdat ik geen andere weg zag.
Inzicht in mezelf
Het was een grote stap, van maanden geïsoleerd leven op mijn slaapkamer naar het leven met anderen in een groep. Ik heb een poos alleen gegeten en naar huis gaan in de weekend was best moeilijk. Tijdens opname is er neuropsychologisch onderzoek gedaan. Dat gaf me inzicht in wie ik ben en wat mijn diagnose is. Ook kwamen mijn sterke kanten naar voren. Ik voelde me niet meer dom.
Je moet het zelf doen
Door de opname voelde ik me begrepen en niet meer zo alleen. Ik leerde beter voor mezelf zorgen en werd wat losser, meer mezelf. De muziek- en beeldende therapie hielpen daar enorm bij. Ik nam de therapie eerst niet zo serieus, pas later kon ik zien wat het bracht. Ik kreeg, bijvoorbeeld, een basgitaar in de hand geduwd en ben maar gaan oefenen. Ineens kan je weer iets en je leert weer ontspannen. Er zijn veel verschillende mogelijkheden binnen de therapieën, maar je moet het wel zelf doen. Verbetering komt ook als je uit je comfortzone wordt gebracht. Dat gold ook voor de laatste fase van de opname. Ik vond het moeilijk om naar huis te gaan en had aanmoediging van anderen nodig om deze stap te maken.
Zet de stap voor jezelf
Na ontslag duurde het even voor ik mijn draai had gevonden en de geïndiceerde behandeling kon starten. Maar ik had weer meer en beter contact met de mensen om mij heen. Nu woon ik begeleid, volg ik een opleiding en heb ik mijn vervolgbehandeling met positief resultaat afgerond. Door te kiezen voor opname heb ik weer een toekomst. Ik heb geleerd dat ik bepaalde kanten van mezelf moet accepteren, maar ook dat ik minder hoef te lijden. Ik heb het gevoel gekregen dat ik te redden was en dat ik de moeite waard ben. Ik voel me weer een volwaardig mens. Ik hoop dat het anderen ook lukt om deze stap te zetten.”